Vianočné zvyky v nárečí

Úbrež (okres Sobrance)
Užské nárečia

Ta prišla Viľija, ta u Viľiju mac pekla kolački a bobaľki. eši tag medovňiki śe ňevipikaľi. Bobaľki śe zrobiľi, tote bobaľki śe pomasciľi z makom. Kozare s kapustou, kozare śe pomačaľi, pośekľi a dalo śe do rosolu do kapusti. A posni šicko bulo posni, z maslom śe mohlo jis abo z margarinom. No a vec už śe zrobela kapusta pouňena, tota uš tak bola už jag na perši dzeň.

No a večar, pri večeri, ta ocec sebe narichtovau zajdu slami a tag jag dziuka bula, ta madz dala metlu dziuki, abi totu chižu pozamitala. A toto śmece mala viňiz na valal a mala sluchac dze budu psi brechac. U ktorim smeroj. No tak u ktorim smeroj budze pez brechac, ta tam śe dziuka odda. Tak, taka bola prislouka. No tak šo pozamitalam, ta toto śmecom viňesla, ta šak mňe tot pes furd ľem ot tich Sobranci brechal. No a vedz už prišľi, prišlam do chiži, no ta śe kuśčok śena položilo na stul, ta kus pasuľki, kus tengerički, kus śemencu, kus pšeňici, zarna. No zarno, to je žito. Jarcu, ousa, a tam śe zakrilo, zakriu śe partok a mac rucila do lavora paru grajcare, ta śe u tim grajcaroj každi poumivau, abi buľi me bohate. A šumňe me śe povicirovaľi, me śe pomodľiľi. No a už me zaśidovaľi gu večeri.

A ocec priňis totu vjazanku slami, no ta nam privinčovau śčeśľivi Kračuň. Ta zavinčovau, povinčovau nam, mi mu odzdraukaľi, že Daj bože. No ta totu slamu, jak dzeci me sami sebe poroscahovaľi, no a už źme pośidaľi gu tej večeri. No a eši śe variľi aj pirohi. A mac patrela, žebim sebe tot treci piroh uźala. Ked ňebulo, že me jedľi každi okrem. Jedlo śe dohromadi. Ta uš kedz ocedz uźau piroh a už brau dakotri starši brad, tag uš tot treci ja chopila. No to ňe ľem ja, to každi tag robil, kto mau dziuča. No tot treci piroh mi chopila a mi sebe išla vonka ho źejs. Čom, ňeznam aňi doteraz, že čom. A vedz už buľi bobaľki, tag zaź mi mala chopic peršu bobaľku. No a vedz už bulo po večeri, povečeraľi, ta bulo kus paľenki abo vino.